Bosklassen – dag 2
Goedemorgen Durbuy! Ja, het was vroeg dag voor het bosklasteam. Reeds om 5 uur waren de eerste ridders wakker. Gelukkig bleef het in de kamer van de jonkvrouwen iets langer stil. Na een stevig en lekker ontbijt bonden we onze stap- en bergschoenen aan om de bossen in te trekken. Vooraleer we de bergflank trotseerden moesten we eerst onze klimgordel aandoen. Na de deskundige uitleg van onze gids Simon over ‘het flappeke’ en de ‘visjes in de vijver’ was ons klimbroekje goed aan en konden we hogere hoogtes opzoeken. We wandelden de kloof in om nadien over een laddertouw en apenbrug onze hoogtevrees te overwinnen. Wist je dat we echt wel stoere ridders en jonkvrouwen mee hebben? IEDEREEN trotseerde de bruggen en kwam zo aan het hoger gelegen everzwijnenbos. Welk bos horen we jullie denken? Jaja, het everzwijnenbos! Gidsen Simon en Jasper vertelden over de paringstijd en het jachtseizoen, over vangnetten en moeilijk draaiende everzwijnen. Met een klein hartje waagden we ons doorheen dit avontuurlijke bos op weg naar de volgende uitdaging: de death-ride!
Glijdend langs het touw daalden we ALLEMAAL af naar de voet van de bergflank. In ware Tarzan en Jane stijl en met de bijhorende kreten stonden we allen weer met de beide voetjes veilig op de begane grond.De angst in de buikjes was helemaal verdwenen en had plaats gemaakt voor een hongerig gevoel. Met de eerste regendruppels op onze jas trokken we naar onze verblijfplaats om er te smullen van varkensvlees, puree en worteltjes en erwtjes. We slaagden er zelfs in om alle puree ‘soldaat’ te maken.
Na het middagmaal was het tijd om even terug te vliegen naar de Middeleeuwen. Getooid in onze ridderplunje zetten we koers richting centrum van Durbuy. In de kiosk mocht graaf Loïc het verhaal uitbeelden van de lege schatkist van Durbuy en de feodaliteit. Wat dit precies betekent, dat zal je kapoen wel uitleggen bij de terugkomst. Intussen viel de regen met bakken naar beneden zodat we in onze droge kiosk verder luisterden naar het verhaal van de boerenoorlog. De neersijpelende regen deed bij velen het verlangen naar een toilet aanwakkeren. Gelukkig mochten we allen gratis de toiletten gebruiken in de dienst toerisme. Tja, wie zou er nu een ridder de toegang durven ontzeggen?
Uiteindelijk trokken zo’n 25-tal koene ridders verder op pad terwijl de anderen met de bus drogere oorden opzochten.
Een uurtje later kwamen ook de dapperste ridders terug aan onze verblijfplaats. Intussen had de regen plaats gemaakt voor een zonnetje zodat de voetballers zich nog even konden uitleven in de buitenlucht.
Tijd voor het avondmaal: lekkere spaghetti! Er werd weer flink gesmuld door iedereen. De gezonde Ardennenlucht doet duidelijk zijn werk.
Met een gevuld buikje namen we pen en papier en schreven we een briefje naar het thuisfront. Ook het avonturenzweet werd onder de douche afgespoeld zodat we allemaal netjes de dag konden beëindigen. Bij het ter perse gaan van dit bericht is het al aangenaam rustig in de kamers. Het vele wandelen, de korte (voorbije) nacht en de buitenlucht zorgen ervoor dat bij velen de oogjes ietsje sneller dichtgaan dan gisteren. Slaapwel koene ridders en jonkvrouwen! Op naar een nieuw avontuur!
